مدارک و شواهد و آثار بدست آمده از کاوش های باستان شناسی در سواحل بحر خزر نشان میدهد که چندین هزار سال قبل در نقاط

شمالی ایران ، زندگی و حیات وجود داشته است.

محققان و باستان شناسان اروپایی و امریکایی از جمله ژاک دومرگان ، کارلتون کون و دکتر اریک اشمیدت در حفاریهای نقاط مختلف

کناره های دریای خزر آثاری از دوره های ما قبل تاریخ مربوط به عصر "مزولیتیک" و "نئولیتیک" پیدا کرده اند.

مرگان در کتاب  تمدن های اولیه از پیدا شدن دندان کرسی فیلی که دهها هزار سال از انقراض نژاد آن میگذرد گفتگو میکنند.

این امر نشان میدهد که دهها هزار سال قبل در کناره های خزر حیات وجود داشته است ، از همه مهمتر کشفیات هیئت علمی دانشگاه

فیلادلفیا به ریاست دکتر کارلتون در سال 1330 شمسی در غارهای مازندران است. این هیات در غار "هوتو" از توابع بهشهر

استخوان های فسیل شده انسانهایی را کشف کرد که احتمالا  در هفتاد و پنج هزار سال قبل زندگی میکردند.

در گزارش هیئت مزبور به دانشگاه فیلادلفیلا آمده است :

اسکلت و جمجمه غار هوتو به انسان جدید و کاملی تعلق دارد که فقط در کناره های دریای خزر پیدا شده و احتمال داده میشود آنها

اجداد مستقیم بشر امروزی باشند.

در زیر قشر سنگریزه ها سه اسکلت انسان پیدا شده که احتمالا در حدود هفتاد و پنج هزار سال قبل از میلاد در این منطقه زندگی

میکرده اند ، کشفیات بعدی نیز در گرگان  و رحمت آباد  گیلان ، مازندران و گرگان در دوره های ماقبل تاریخ محل سکونت

انسانهایی بود که احتمالا نیاکان انسان امروزی بوده اند .

پی نوشت  :  دوران ماقبل تاریخ به دوره های مختلفی تقسیم شده است. نخستین دوره را paleolithique یا کهن سنگی نام

نهاده اندکه از یک میلیون یا هشتصد و پنجاه سال قبل از میلاد شروع شده و به ده هزار سال قبل از میلاد پایان می یابد پس از آن

دوره mesolithique یا میان سنگی است که از ده یا هشت هزار و پانصد سال قبل از میلاد آغاز شده و تا پنج هزار سال قبل از

میلاد خاتمه پیدا کرده است ، بعد  از این دوره به دوره neolithique یا نوسنگی میرسیم.

آغاز دوره نوسنگی پنج هزار سال قبل از میلاد و پایان آن دو هزار و پانصد سال قبل از میلاد است که مصادف با عصر فلز میباشد.

هیات علمی دانشگاه فیلادلفیا طی چهار هفته کاوش در طبقات  مختلف غارهای هوتو و کمربند ابتدا به آثاری از تمدنهای عصر

آهن خام و برنز برخورد و در عمق پایین تر به عصر مس و پایین تر به دوران سفال  و سنگ تراشیده دست پیدا کرد.

در این قسمت آثاری دیده شد که تحول زندگی انسان را از مرحله شکار حیوانات  به دوران شبانی  و رام کردن حیوانات اهلی و

آغاز کار کشاورزی نشان میدهد، لوئی واندنبرگ استاد دانشگاه بروکسل و گان در کتاب باستانشناسی ایران باستان نوشته است :

" دکتر کارلتون کون پس از اینکه تحقیقات متخصصان مختلف را دقیقا بازرسی کرد . به این نتیجه رسید که در دوره مزولیتیک

جدید ساکنان غار کمربند ، زندگی خود را با شکار ، خصوصا با شکار آهو یا بز کوهی و گوسفند و بز وحشی ، میگذرانده اند.

این دو حیوان اخیر را در همان زمان تدریجا اهلی کردند و در خدمت خود قرار دادند.

در دوره نئولیتیک قدیم، ساکنان غار مزبور اوقات خود را مصروف  تربیت حیوانات اهلی می نمودند و گله های بز و گوسفند خود

را به چرا گاه می بردند ، در دوران نئولیتیک ، غار نشینان مزبور بن کار زراعت پرداختند در همان زمان نیز مردم نامبرده با هنر

بافتنی و کوزه گری آشنایی پیدا کردند.

از آن پس پشم و شیر بز مورد استفاده آنها قرار گرفت ، کمی بعد خوک و بز کوهی نیز اهلی شدند ، بنابراین زراعت و اهلی شدن

حیوانات در این ناحیه را می توان  در آغاز هزاره چهارم پیش از میلاد قرار داد ...

آثاری که از غارهای کمربند  و هوتو پیدا شده همه مکمل یکدیگرند و به ما اجازه میدهند که  تحول وجود انسان را از دوران های

یخبندان تا عصر حاضر مشخص نماییم.

برخی از محققان اروپایی خاطر نشان ساخته اند که ساکنان اولیه ایران در گیلان و طبرستان  یا مازندران زندگی میکردند.

اگر بخاطر آوریم که دانشمندان فاصله آخرین یخبندان را با زمان ما پنجاه تا یکصد و پنجاه هزار سال پیش تخمین زده اند باید قبول

کنیم  که در پنجاه تا یکصد و پنجاه هزار سال پیش بخش وسیعی از سواحل بحر خزر از جمله گیلان مناطقی معمور و آباد و محل

سکونت افراد و اقوام مختلف بوده است.

تحقیقات زمین شناسی در سال های اخیر نشان داده است در زمانی که قسمت اعظم اروپا از توده های یخ پوشیده شده بود بخش وسیعی

از سرزمین ایران دوره باران را، که طی آن حتی دره های مرتفع در زیر آب قرار داشتند،پشت سر نهاده بود ...

 برگرفته از :  استان شناسی ایران باستان. لوئی واندنبرگ ، ترجمه عیسی بهنام

 انتشارات دانشگاه تهران چاپ دوم صفحه 5